Jak
pisaliśmy w naszym poprzednim poście droga do krajów Zakaukazia
prowadzi nas trochę dziwnie, przez stolicę Łotwy Rygę. Taka
była najtańsza opcja dostania się samolotem z Warszawy do stolicy Azerbejdżanu Baku.
Do Warszawy przyjechaliśmy dzień wcześniej pociągiem. W centrum niedaleko dworca i przystanku autobusowego zamówiliśmy nocleg. Popołudniu i wieczorem spacerowaliśmy po starym mieście. Lubimy atmosferę tych wąskich uliczek, chodziliśmy bez żadnego planu tylko tak, żeby pospacerować.
Rano
wylecieliśmy z Warszawy o godzinie 9:00, a do Rygi przylecieliśmy o
godzinie 11:20 ( uwzględniając godzinną różnicę czasu + 1 godzina ). Podróżowaliśmy tylko z jednym bagażem
rejestrowanym, żeby było oszczędniej, a drugie z nas tylko z bagażem podręcznym, którym
była mała walizka. Lotnisko
w Rydze jest małe i znalezienie i umieszczenie wszelakich bagaży w przechowalni nie jest trudne.
 |
| Lotnisko w Rydze, widziane z przystanku autobusowego |
Z
lotniska do centrum kursuje autobus miejski nr 22. Bilet trzeba kupić
w przedsprzedaży w automacie lub kiosku z gazetami ( bilety kupowane
u kierowcy są prawie dwukrotnie droższe ). Są to bilety z paskiem
magnetycznym ładowane na określoną liczbę przejazdów przy
zakupie. Każda osoba musi posiadać oddzielny bilet. Jeden przejazd
kosztował nas 1,15 Euro ( na Łotwie walutą jest Euro ). Aktualne
ceny biletów tutaj.
Ryga
została założona w 1201 roku przez biskupa Alberta
von Buxhövden. Niemieccy rycerze zakonu Kawalerów Mieczowych mieli
chrystianizować te tereny. Za rycerzami do Rygi dotarli kupcy i
niemieccy mieszczanie. Ryga szybko się rozbudowywała i rosła w
siłę. Kilkadziesiąt lat po założeniu została przyjęta do
Hanzy ( Hanza to związek miast handlowych Europy Północnej z czasów średniowiecza, więcej TU ). Kawalerów Mieczowych zastąpili Krzyżacy, którzy tak jak w
Polsce uciskali nie tylko ludność miejscową, ale także mieszczan, których teoretycznie mieli chronić. Mieszkańcy Rygi wielokrotnie się buntowali i
w roku 1297 na krótko wyparli Krzyżaków, burząc im zamek. Potem
Krzyżacy wrócili, a mieszczanie zmuszeni zostali do odbudowy zamku.
Historia ta powtórzyła się w roku 1484, ale Krzyżacy znów
wrócili, a mieszkańcy znów musieli odbudować zamek. Rygą rządził
biskup oraz Zakon. Pazerność kleru oraz brutalność Zakonu była głównym powodem masowego przejścia mieszkańców w roku 1521 na luteranizm.
W
latach 1561 – 1621 na mocy paktu wileńskiego całe Inflanty, w tym
Ryga, znalazły się pod panowaniem Korony Polskiej i Wielkiego
Księstwa Litewskiego. Niestety w wyniku przegranej wojny ze Szwecją
Ryga do roku 1710 była pod panowaniem szwedzkim.
Potem aż do roku 1917 Ryga wchodziła w skład carskiej Rosji. Podczas
pierwszej wojny światowej została we wrześniu zdobyta przez armię
niemiecką. W 1918 roku Łotwa ogłosiła wraz z Estonią i Litwą
niepodległość. W roku 1940 Łotwa została wcielona do ZSRR, ale
już w 1941 roku została zajęta przez hitlerowskie Niemcy. Potem w roku 1944 znów
została wcielona do ZSRR. Od 21 sierpnia 1991 roku Łotwa jest
niepodległym krajem.
Centrum
Rygi leży 15 kilometrów od ujścia Dźwiny do Morza Bałtyckiego.
Dziś Ryga liczy ponad 700 tysięcy mieszkańców. Mieszka tu jedna
trzecia obywateli Łotwy.
W Rydze na
starym mieście byliśmy krótko przed 13:00. Na zwiedzanie
miasta mieliśmy więc około siedmiu godzin. O godzinie 21:00 musieliśmy być
z powrotem na lotnisku, bo o godzinie 22:45 odlatywał nasz samolot do Baku.
Ryskie
stare miasto znajduje się na prawym brzegu Dźwiny, w 1997 roku zostało wpisane
na listę UNESCO. Dość szybko z autobusu przeszliśmy w okolice
kościoła św. Jana i znaleźliśmy się na tyłach kościoła św.
Piotra. Na niewielkim placyku pomiędzy kościołami znajduje się
oryginalna rzeźba nazwana „Muzycy z Bremy”. Rzeźba jest
darem niemieckiego miasta Bremy dla Rygi, która jest miastem
bliźniaczym.
 |
| Ryga - na niewielkim placyku pomiędzy kościołem św. Jana ( na zdjęciu ), a kościołem św. Piotra |
 |
| Ryga - kościół św. Piotra |
 |
| Ryga - rzeźba "Muzycy z Bremy" |
Kościół
św. Piotra jest jednym z największych i najważniejszych
zabytków w mieście. Kościół był pierwotnie zbudowany w roku
1209. Od tego czasu był wielokrotnie niszczony (wojny i pożary). Zawsze najbardziej cierpiała smukła wieża kościoła. W roku 1941 podczas wojny kościół został poważnie uszkodzony, a wieża się zawaliła. Renowacja kościoła została zakończona w roku 1984 (polska firma PPKZ przywróciła do świetności fasadę świątyni).
Dziś wieża kościoła ma wysokość 123 metry.
 |
| Ryga - kościół św. Piotra, fasada i 123 metrowa wieża kościoła. |
Ponieważ
jest to kościół ewangelicki wystrój jego wnętrza jest surowy,
nie ma tu większych zdobień. Niedaleko ołtarza, po prawej stronie
znajduje się duży kandelabr - świecznik wykonany z brązu w 1596
roku ( wysokość 310 i szerokości 378 cm ).
 |
| Ryga, XVI-wieczny kandelabr z brązu |
Podczas wojny został
zrabowany przez hitlerowców i dziwnym zbiegiem okoliczności trafił
do katedry we Włocławku. Do Rygi powrócił w 2012 roku. Dla mieszkańców była to cenna pamiątka, bo został wykonany ze składek wiernych i cały czas stał w tym miejscu kościoła.
W kościele
znajduje się niewielka wystawa oryginalnych artefaktów, które
podczas renowacji zostały zastąpione nowymi.
Więcej informacji, ceny zwiedzania, godziny otwarcia na stronie: kościół św. Piotra .
 |
| Ryga, wnętrze kościoła św. Piotra |
Windą
wjeżdżamy na wieżę kościoła, gdzie znajduje się tu taras widokowy.
Podziwiamy stąd rozległą panoramę miasta. Mamy szczęście, jest
słoneczny dzień i widoczność jest dobra. Widoki z wieży są
wspaniałe.
 |
| Ryga, panorama miasta nad rzeką Dźwiną z wieży kościoła |
 |
| Ryga, widok z wieży kościoła |
 |
| Ryga, widok z wieży kościoła na katedrę i most przez Dźwinę |
 |
| Ryga, widok z wieży kościoła na Pomnik Wolności i Sobór Rosyjski |
 |
Ryga, panorama miasta z wieży kościoła
|
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, herb bractwa |
Z
kościoła idziemy w stronę tzw.
Domu
Bractwa Czarnogłowych.
Budynek został wzniesiony dla stowarzyszenia, skupiającego bogatych i wolnych (nieżonatych) kupców i armatorów
pochodzenia niemieckiego, mającego znaczne wpływy na dzieje
miasta. Nazwa pochodziła od patrona stowarzyszenia świętego
Maurycego, którego w ikonografii przedstawiano jako postać o
ciemnej karnacji. Budowla została wzniesiona w XIV wieku w stylu
gotyckim. Renowacje przeprowadzano w XVI i XIX wieku. 28 czerwca 1941 roku budynek został zbombardowany przez Niemców, a pozostałości
zostały w roku 1948 rozebrane i usunięte przez władze radzieckie.
Budynek Bractwa Czarnogłowych był symbolem świetności miasta. Po
odzyskaniu przez Łotwę niepodległości postanowiono odbudować ten
symbol narodowy dla Rygi. W latach 1996-1999 trwała odbudowa. Był czymś takim jak dla nas Zamek Królewski w Warszawie, który podobnie został odbudowany w latach 1971-1984. Posłużono
się starymi planami, dokumentacją fotograficzną, odtworzono
wszystkie detale, tak jak w Zamku Królewskim w Warszawie. Teraz
jest wizytówką miasta.
 |
| Ryga, odbudowany Dom Bractwa Czarnogłowych |
 |
| Ryga, wejście do Domu Bractwa Czarnogłowych |
 |
| Ryga, statua Rolanda, która jest symbolem miasta na tle Budynku Bractw Czarnogłowych |
Dom
Bractwa Czarnogłowych możemy oglądać, ale jest to obiekt
reprezentacyjny. Kiedy są uroczystości państwowe lub kiedy
przyjeżdżają zagraniczne delegacje jest zamknięty dla zwiedzających.
Więcej
informacji, godziny otwarcia i ceny zwiedzania są na stronie dom Czarnogłowych.
Po
wejściu jesteśmy kierowani najpierw do piwnic, gdzie oprócz
zachowanych piwnic oglądamy czasowe wystawy.
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, piwnice |
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, medaliony w piwnicach. |
Na
parterze obok holu wejściowego znajduje się gabinet prezydenta, a w
przedsionku gabinetu eksponowane są zdjęcia mężów stanu
odwiedzających Łotwę ( jest tu też zdjęcie obecnego polskiego przewodniczącego Rady Europejskiej Donalda Tuska ). Do gabinetu przylega niewielka salka muzealna, gdzie
eksponowane są wyroby srebrne.
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, gabinet prezydenta |
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, gabinet prezydenta |
Pierwsze piętro to olbrzymia sala zgromadzeń. W sali tej wiszą obrazy, przedstawiające wielkich europejskich władców historycznie związanych z historią Łotwy.
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, sala zgromadzeń |
 |
| Ryga, Dom Bractwa Czarnogłowych, sala zgromadzeń |
 |
Ryga, portret króla Stefana
Batorego
|
Eksponowana jest tu kopia obrazu Marcina Kobera „Król Stefan Batory” (król Polski i wielki książe litewski, inflandzki, ...). Obok sali zgromadzeń znajduje się mniejsza tzw. „sala Lubeki”.
Warto
nadmienić, że tutaj w budynku Bractwa czarnogłowych został
podpisany w roku 1921 tzw. „pokój
ryski”,
traktat pokojowy między Polską, Rosją i Ukrainą, kończący wojnę
z roku 1920, który został zerwany przez Rosję sowiecką 17
września 1939 roku.
Z
budynku Domu Bractwa Czarnogłowych wychodzimy na duży nieregularny plac,
który pełni tu w Rydze rolę rynku. Stoi tu budynek Ratusza oraz
statua Rolanda, która jest symbolem miasta.
 |
| Ryga, budynek Ratusza ze statuą Rolanda |
Idziemy
na główną ulicę starego miasta Kalku
jela.
Ulica powstała już w XV wieku. Kiedyś prowadziła do złóż
wapna, stąd jej nazwa. Znajdują się tu zabytkowe budynki. Sowieci
zmienili jej nazwę na ulicę Lenina, po odzyskaniu niepodległości
przywrócono jej starą nazwę.
My
po zwiedzaniu jesteśmy trochę głodni. Przy tej ulicy znajduje się
pierogarnia „XL
Pelmeni”.
W Internecie ma bardzo dobre recenzje. Ale ci co je pisali chyba nie
znali smaku polskich pierogów. Lokal przeciętny, pierogi nie
najsmaczniejsze. Może się zmienił kucharz? Nie polecamy.
Po
posiłku idziemy dalej ulicą Kalku jela, która prowadzi nas do
wschodnich granic starego miasta. Tutaj były kiedyś mury i fosa.
Dziś jest park i sztucznie zbudowana odnoga Dźwiny o długości
nieco ponad trzech kilometrów. Na terenach dawnych fortyfikacji
utworzono park. Na terenie parku, tuż nad kanałem znajduje się
budynek Opery, zbudowany na początku XX wieku.
 |
| Ryga, w dali budynek Opery |
 |
| Ryga, park w miejscu dawnych fortyfikacji |
 |
Ryga, park w miejscu dawnych fortyfikacji
|
 |
| Ryga, Pomnik Wolności z wieży kościoła ( w przybliżeniu ) |
Zaraz
za mostem na kanale stoi Pomnik
Wolności.
Na szczycie dziewiętnasto-metrowego obelisku znajduje się
dziewięcio metrowa rzeźba kobiety będąca alegorią wolności.
Kobieta trzyma nad głową trzy gwiazdy, które symbolizują trzy
historyczne krainy, z których powstała Łotwa: Kurlandię,
Semigalię i Łatgalię.
Pomnik
zbudowano w latach trzydziestych
XX wieku na miejscu konnego pomnika Piotra Wielkiego. Sowieci
planowali wyburzyć pomnik, ale pozostawili go po protestach
mieszkańców. W pobliżu postawili duży pomnik Lenina.
 |
| Ryga, Pomnik Wolności |
Idąc
dalej, naszą uwagę zwraca ładny budynek rosyjskiej cerkwi. Jest to
Sobór
Narodzenia Pańskiego,
katedra rosyjskiej cerkwi prawosławnej. Budynek powstał w 1883
roku. Władze Związku Radzieckiego zamknęły katedrę i urządzili
w niej planetarium. Po roku 1991 katedra znowu została konsekrowana.
Katedra jest bardzo ładna wewnątrz, ale nie możemy tu robić zdjęć.
Trafiliśmy na wieczorne modlitwy, śpiewane przez popa tworzą taki
uroczysty i trochę dla nas tajemniczy nastrój. Niestety nie rozumiemy słów.
 |
Ryga, rosyjski Sobór Narodzenia Pańskiego
|
Po
wyjściu z cerkwi idziemy jeszcze trochę ulicą Brivibas, potem wracamy do starego miasta. Zmęczeni idziemy odpocząć
na kawę do jednej z wielu tutejszych kafejek.
 |
| Ryga, ulice nowego miasta |
 |
| Ryga, jedna z bram miasta |
Dalej
idziemy wzdłuż miejskich murów w stronę rzeki. Dochodzimy do
ryskiego zamku. Zamek ten wybudowano w XIV wieku, kiedy
to mieszczanie zburzyli pierwszy zamek Krzyżaków, musieli w nowym
miejscu wybudować drugi, bardziej okazały. Ten zamek też był
zniszczony, a potem odbudowywany. Wiele razy był też
przebudowywany. Niewiele pozostało z tego pierwotnego zamku. Warto
wspomnieć, że podczas rządów Polaków na Inflantach zamek był
rezydencją polskiego namiestnika. Podczas wojen z Rosją zamek był
rezydencją króla Stefana Batorego. Podczas pierwszej niepodległości
Łotwy zamek był siedzibą prezydenta Łotwy.
Potem w czasach sowieckich był siedzibą lokalnego
parlamentu. Obecnie północna część zamku jest z powrotem
rezydencją prezydenta Łotwy. Znajdują się tutaj też dwa muzea.
 |
| Ryga, zamek od frontu |
 |
| Ryga, zamek od tyłu |
 |
| Ryga, okolica zamku |
 |
| Ryga, zwiedzanie na "rowerze" |
Spacerujemy
ładnymi uliczkami starówki. Jak widać na zdjęciu czasami "korzystamy" z ulicznych rowerów.
Identyfikujemy tylko nieliczne budowle.
Przechodzimy obok ładnego z zewnątrz kościoła anglikańskiego.
 |
| Ryga, kościół anglikański |
Potem
dochodzimy do Placu Katedralnego. Na placu wystawa ponad stu
jednakowych miśków pomalowanych różnie przez dzieci wielu krajów.
Odnajdujemy polskiego misia, czy Wam się podoba?
Niestety
katedra jest już zamknięta. Jest to największy kościół w
krajach nadbałtyckich. Szkoda, że nie możemy jej zobaczyć.
 |
| Ryga, Plac Katedralny z misiami oraz Katedra |
 |
| Ryga, Plac Katedralny |
 |
| Ryga, Plac Katedralny, z polskim misiem. |
 |
| Ryga, Katedra |
Niedaleko
placu katedralnego przy ulicy Maza Pils ilea znajdują się trzy
niepozorne kamieniczki. Są to najstarsze zachowane do dzisiaj
zabudowania w Rydze. Nazwano je „Trzej Bracia”,
może dlatego, że w Estonii w Tallinie znajdują się też
trzy kamieniczki, które nazwano „Trzy Siostry”. Najstarszą kamienicą, późnogotycką z XV wieku jest ta z jasną fasadą.
Jest ona nieco cofnięta w stosunku do dwóch pozostałych.
Najmłodszą jest ta wąska z XVII wieku. Dziś w tych trzech
kamieniczkach mieści się łotewskie Muzeum Architektury.
 |
| Ryga, kamieniczki "Trzej Bracia" |
Jeszcze
próbujemy odnaleźć ryską synagogę, w końcu nam się to udaje.
Niestety znów jesteśmy po zamknięciu.
Trochę
jeszcze spacerujemy uliczkami starówki, która się nam bardzo
podoba, ma swój klimat. Ludzie są weseli mili i uśmiechnięci. Sprzyja temu również słoneczna pogoda. Bardzo miły przystanek przed Zakaukaziem. Dobrze, że tu przyjechaliśmy.
 |
| Ryga, na placykach tętni życie |
 |
| Ryga, uliczki miasta |
 |
| Ryga, kolorowe kamieniczki miasta |
 |
| Ryga, uliczka miasta |
 |
| Ryga, uliczka miasta |
 |
| Ryga, kamienice starego miasta |
Powoli
idziemy w stronę przystanku autobusu jadącego na lotnisko. Jak
zwykle jesteśmy trochę za wcześnie i na odprawę (boarding) musimy trochę czekać. Tak jak przed każdym lotem, jesteśmy trochę poddenerwowani i niepewni co nas czeka. W końcu lecimy z Rygi do Baku przeszło 2600 km w lini prostej, udając się na południowy wschód i zmieniając nasze orientacje w przenośni i dosłownie. Zmiana ta będzie pod osłoną nocy.
 |
| Ryga lotnisko, przed naszym samolotem do Baku |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz